Padişahın birinin bir haznedarı vardı
Maliye yani para işlerine bakardı
İşinde iyiydi de vergi toplamak için
Durmadan insanların canlarını yakardı
Bilgeler demişler ki “yaranmak için kul’a
Halık’ı gücendirme ! sonra o kulu sana
Musallat ediverir perişan eder seni”
Ya bunu duymamıştı ya önemsememişti
Mazlumların âh’ları zalimleri yakar da
Bunu yapamaz ateş kurumuş yapraklara
Bazıları sanır ki üstün hayvandır aslan
Hayvanların âdisi zavallı karakaçan
Hâlbuki garip eşek yük çeker işe yarar
Aslansa zararlıdır adam bile paralar
Eşek öküz ve katır yük taşıyan her hayvan
Hayırlıdır mahlûku inciten insanlardan
Sonunda o padişah bu zalimi azletti
Yaptığı zulümleri işkenceyle ödetti
Sonra öldürttü onu bakmadı feryadına
Rastlamaz oldu kimse o zalimin adına
Halkı memnun etmeyen asla iflah olamaz
Sultanın rızasını kimse böyle bulamaz
Hakkın merhametine lâyık olmak istersen
Daima iyilik et yarattıklarına sen
Zulüm gören birisi ardından şöyle dedi
“Kolun kuvvetli idi makamın yüksek idi
Halkın malını cebren çekip aldın elinden
Elbette görecektin böyle akıbeti sen”
İri kemik parçası geçse de boğazından
Gider mideni yırtar seni eder perişan
Laedri
Kaynak : Gülistan, Sadi-i Şirâzî
